milyen fájdalmasan rideg vagy.
épp egy hullámvölgyben csücsülünk, csak a harmónia kedvéért, de mindig, újra meglep, mindig újra fájni tud, amikor ennyire nem kellek neked. nincs helyem nekem ott, most épp nem, most épp ez a hangulat fogott el, ugye? hogy tökéletes, hibátlan, gyönyörű, teljes az életed? nagyon, nagyon irigyellek, nagyon, nagyon sajnállak.
tele van az életed, csurig
már semmi több nem fér benne el
amikor időd még aludni is alig
akkor nekem ugyan hol lenne hely?